Passie!  16de en 17de-eeuwse pareltjes uit privéverzamelingen.
Antwerpen, Museum Snijders&Rockoxhuis.
15/11/2023 - 31/03/2024. 

Burgemeester Rockox hield van schoonheid en cultuur. Hij liet bij zijn overlijden in 1640 een schitterende collectie eigentijdse schilderijen na die hij met passie had verzameld. Hij had een neus voor kwaliteit en wilde daarmee de uitstraling van zijn persoonlijkheid kracht bijzetten.

In zijn spoor zijn vandaag nog altijd verwoede verzamelaars actief op de kunstmarkt op zoek naar ontdekkingen uit de renaissance en de barok. Elk motief om te verzamelen is persoonlijk, maar de gemene deler is passie.

Wij brengen in het Snijders&Rockoxhuis een greep uit de collecties van verzamelaars die liever anoniem willen blijven, maar graag met ons hun pareltjes willen delen. Van Ambrosius Benson, over Jordaens en Quellinus, tot Teniers.

Een ode aan de verzamelaar

De zoeker, de ziener, de vinder, de ontdekker en de deler. Een mooi verhaal vol passie, een passieverhaal!
Neen geen lijdensweg, maar een zoektocht naar schoonheid, naar uniciteit en naar kwaliteit.

Tien gemotiveerde verzamelaars delen met ons 30 kunstwerken uit de 16^de en de 17^de eeuw, die we gestalte geven in het Snijdershuis.
Onder enkele beelden uit deze opstelling:

KBC-klanten genieten een korting van 60% op een toegangsticket.

KOOP JE TICKET

Rondleidingen met gids boek je bij Experience Antwerp. In de klassieke rondleiding zit de expo' Passie!' vervat.

BOEK EEN RONDLEIDNG

BAROKKE INFLUENCERS.
22/04/2023 - 16/06/2023

JEZUÏETEN, RUBENS EN DE KUNST VAN HET OVERTUIGEN IN DE 17DE EEUW.

Om hun publiek te overtuigen, ontwikkelen de jezuïeten een unieke beeldcultuur die tot in China invloed uitoefent.

Barokke Influencers toont hoe de hoofdrolspelers uit het Antwerpen van de lange 17de eeuw denken, dromen, werken en bidden.

Deze tentoonstellling gaat door op drie locaties: de gaanderijen van de Sint-Carolus Borromeuskerk,  de Nottebohmzaal van de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience en het museum Snijders&Rockoxhuis.

Meer over het luik van deze expo in het Snijders&Rockoxhuis.

De Antwerpse barokparel, de voormalige jezuïetenkerk, vandaag bekend als de Sint-Carolus Borromeuskerk, staat symbool voor het stadsfestival Barokke Influencers. Dankzij de creativiteit van Peter Paul Rubens (1577-1640) en de jezuïeten François d’Aguilon (1567-1617) en Pieter Huyssens (1578-1637) ontsluit de kerk zich nog steeds als een waar schrijn.

Peter Paul Rubens heeft voor deze kerk, naast  ontwerpen voor sculpturen en aantal altaarstukken nog eens 39 plafondschilderijen gemaakt. Een brand in de zomer van 1718 heeft een groot deel van de kerk verwoest, onder meer ook de beroemde plafondschilderijen. De kerk is heropgebouwd, maar helaas zonder deze  bijzondere kunstschatten van Rubens. Gelukkig werden als voorbereiding op deze plafondstukken olieverfschetsen gemaakt waarvan een deel nog steeds wordt bewaard in verzamelingen en musea wereldwijd verspreid. Wij zoomen in de tentoonstelling in het Snijders&Rockoxhuis in op het belang van Peter Paul Rubens voor deze kerk én voor de jezuïeten.

Op 29 maart 1620, anderhalf jaar vóór de inwijding van de jezuïetenkerk, ondertekende Rubens een contract waarin hij beloofde tijdig 39 schilderijen voor de gaanderijen te voltooien. De plafonds van de bovengalerijen dienden gedecoreerd te worden met achttien scènes uit het Oude en het Nieuwe testament. Op die van de benedenverdieping werden eenentwintig schilderijen van heiligen voorzien: de Latijnse en Griekse kerkvaders, vrouwelijke heiligen en de patroonheiligen van de aartshertogen, Albrecht en Isabella. Rubens bereidde de olieverfschetsen eigenhandig voor, maar voor de uitvoering mocht hij met Anthony van Dyck en andere jonge kunstenaars samenwerken.

Door een brand op 18 juli 1718 werden deze plafondschilderijen echter vernietigd. De achttiende-eeuwse kunstenaars Christian Benjamin Müller en Jacob de Wit waren gefascineerd door het perspectief dat Rubens toepaste. Zij waren nog vóór de brand in de kerk geweest om kopieën van deze schilderijen te maken. Dankzij deze getuigenissen, de interieurgezichten van de kerk en een deel van de olieverfschetsen die Rubens maakte, kunnen we ons een beeld vormen van de krachtige uitstraling van Rubens’ meesterwerk.   

Maar Rubens maakte ook tekeningen voor enkele sculpturen, zowel voor de westgevel als voor het interieur van de kerk. Het zijn fijne trefzekere tekeningen van engelen, van een sfinx  van het plafond van de Houtappelkapel  en van een van de versies van het hoofdaltaar. Onrechtstreeks had Rubens ook hier een inbreng in architecturale uitstraling van de kerk. Rubens had een bijzondere band met de jezuïeten. Zij kozen hem omwille van zijn talent en achtten hem geschikt om hun boodschap op diverse manieren in beeld om te zetten.

FINIS TERRAE.
17/11/2022 – 26/02/2023

Het einde. Een begin.

Exact vijf jaar na de succesvolle tentoonstelling ECCE HOMO (2017-2018) organiseert galerie Geukens & De Vil FINIS TERRAE, een grootschalige kunstwandeling rond één universeel thema: onze planeet.  Op 13 unieke locaties in de Antwerpse binnenstad tonen 50 hedendaagse kunstenaars werk dat hun visie op dit thema verbeeldt. Bewust wordt gekozen voor levende, Belgische kunstenaars en kunstenaars die in België resideren. Zo wil FINIS TERRAE een blik werpen op onze wereld vandaag, alsook de veerkracht van de mens en de kracht van kunst in de verf zetten.

Van de Maya’s tot De Bijbel, van Maarten Luther tot Isaac Newton, de geschiedenis is gevuld met theorieën over het einde der tijden. Vandaag confronteren globale noodsituaties – de klimaatcrisis, toenemend extremisme, de aanhoudende vluchtelingencrisis, COVID-19, … – ons met de grenzen van onze wereld en de waarde van onze planeet. Maar crisissituaties zetten ook geesten in beweging. Zo genereerde de corona-pandemie een verhoogd bewustzijn over het belang van gezondheidszorg en groepeerden bottom-up bewegingen zich om tegengewicht te bieden aan problematieken die jarenlang genegeerd bleven.

Net zoals ECCHE HOMO wordt ook deze tentoonstelling gelinkt aan Human Rights Watch. Hierbij wordt gefocust op de divisie milieu en op de humanitaire gevolgen van klimaatverandering.

Organisator: Geukens & De Vil.   Curatoren: Yasmine Geukens, Marie-Paule De Vil, Lien Craps & Eric Rinckhout

Data: 17 november 2022 – 26 februari 2023

KUNSTENAARS IN HET SNIJDERS&ROCKOXHUIS

Berlinde De Bruyckere • Thierry De Cordier • Sanam Khatib • Maarten Vanden Eynde • Cindy Wright • Ben Sledsens • Jan Van Imschoot • Charles Degeyter • Babs Decruyenaere• Lara Gasparotto • Peter De Meyer • Emmanuel Van Der Auwera.

• zaalbeeld
• zaalbeeld
• zaalbeeld
• zaalbeeld
• zaalbeeld
• zaalbeeld
• zaalbeeld
•  

Klavier.
26/03/2022 – 26/6/2022

Virginalen, Klavecimbels en orgels verbeeld in de 16^de en de 17^de eeuw.

Museum Snijders&Rockoxhuis en Museum Vleeshuis in Antwerpen bouwden samen de tentoonstelling Klavier, een expo die in beide musea wordt getoond.

Schilderijen met als onderwerp klavecimbels, virginalen en orgels tonen ons schitterende interieurs, amoureuze taferelen, met uitgedoste dames maar ook jonge mannen achter de toetsen. De klavierinstrumenten zijn in schilderijen ook vaak de sleutel om een allegorie, een mythe en verborgen boodschappen te ontcijferen.

Beschilderde klavecimbel- en virginaaldeksels maar ook originele instrumenten zullen in de tentoonstelling uitgestald worden.

Kunstwerken uit de National Gallery in Londen, het Rijksmuseum in Amsterdam, het Suermondt-Ludwigmuseum in Aken en vele andere musea en bruikleengevers vormen een streling voor ogen en oren. 

Zaalbeelden

Lees meer over de expo!

De muziekkamer in  het Snijders&Rockoxhuis herinnert aan de Joodse Portugese familie Duarte die in de 16^de eeuw op de vlucht was voor de inquisitie. Ze werd aangetrokken door de handelsmogelijkheden van de stad en woonde in een patriciërswoning op de Meir, de belangrijkste straat van de stad. Naast een bijzondere collectie schilderijen van Italiaanse en vooral Vlaamse grootmeesters, van Titiaan en Tintoretto tot Quinten Massijs, Peter Paul Rubens en Anthony Van Dyck, had de familie ook vijf klavecimbels en virginalen in huis.

Voor de bouw en aankoop van deze instrumenten hoefde Duarte niet ver te kijken, want Antwerpen was een van de belangrijkste centra voor de bouw van klavierinstrumenten en minstens twee belangrijke klavecimbelbouwers behoorden tot Duarte’s kennissenkring.

De eerste vermeldingen van Antwerpse klavecimbelbouwers dateren uit het begin van de 16^de eeuw, maar het was tussen 1560 en 1660 dat Antwerpen bekend stond als de onbetwiste wereldhoofdstad van de klavecimbelbouw. Elk jaar verlieten honderden klavecimbels en virginalen de Antwerpse ateliers. Tijdgenoten roemden de instrumenten om hun klankrijkdom en hun betrouwbaarheid. Vooral de leden van familie Ruckers-Couchet stonden bekend om hun instrumenten van uitzonderlijke kwaliteit. Hans Ruckers, zijn zonen Joannes en Andreas en zijn kleinzoon Joannes Couchet waren voor de instrumentenbouw wat Peter Paul Rubens voor de schilderkunst was en Christoffel Plantin voor de boekdrukkunst. Maar de familie Ruckers-Couchet was niet alleen: ook namen als Marten Van der Biest, Joos Karest, Cornelis en Simon Hagaerts, Joris Britsen en vele andere golden als kwaliteitslabels. De Antwerpse klavecimbels en virginalen vonden bovendien niet alleen in Antwerpen gretige kopers, maar in heel Europa en zelfs ver daarbuiten, en dat tot ver in de achttiende eeuw. Net zoals een belangrijk deel van de Antwerpse schilderijen en siermeubelen, waren ook veel klavecimbels bedoeld voor de internationale markt.

Op het vlak van instrumentenbouw ontwikkelde Antwerpen tevens een sterke traditie van huis- en kerkorgels. Alleen al in de 16^de eeuw waren er enkele tientallen orgelbouwers actief, waaronder de families Moors en Brebos. Ook de familie Ruckers-Couchet hield zich met orgels bezig: zo was Joannes Ruckers een tijdlang verantwoordelijk voor het onderhoud van het orgel van de Antwerpse kathedraal.

De opkomst van de Antwerpse klavierbouwers liep bovendien parallel met de bloei van de muziekdruk in Antwerpen – Antwerpen was in de zestiende eeuw niet het eerste of het enige centrum van muziekdruk, maar wel een van de belangrijkste – en het ontstaan van een burgerlijke (muziek)cultuur.

Niet alleen de originele instrumenten zijn een blijvende getuige van het muziekleven in Antwerpen, maar ook de schilderijen die deze instrumenten als onderwerpen ontvouwen.

Een greep uit de getoonde werken.

• Portret van een muzikale familie - Gonzales Coques
• Familieportret - Fran Floris
• De heilige Cecilia met engelen - Hendrik Goltzius
• Klavecimbel, Joris Britsen III
• Een jonge vrouw bespeelt het klavecimbel voor een jonge man, Jan Steen
• Ottavino,(kindvirginaal) Andreas Ruckers
• Stilleven met klavecimbel, Pieter van Roerstraeten
• Virginaal - Cornelis Hagaerts
• Vrouw aan het virginaal, Gabriel Metsu
• Virginaalspeelster, Jan Miense Molenaer
•  

KoffieStories.
15/10/2021 - 06/03/2022

Met een kopje Zuiden. In het kader van de Cera-Zuidreis.

Heb jij ook een bakje troost nodig om ’s ochtends de dag te beginnen? Ben jij eveneens verslingerd aan dat kopje koffie bij een heerlijk stukje taart? En misschien is koffie wel je uitvlucht om met collega’s even bij te kletsen. Koffie is niet meer weg te denken uit onze Westerse cultuur.

Wij vertellen het intrigerende verhaal van koffie. De koffiestruik groeide al eeuwen in de Afrikaanse hooglanden alvorens het pittige drankje in de loop van de 11de eeuw werd ontdekt (lang was dit een monopolie van Arabië). Uiteindelijk kon koffie ca. 1550 via Italië in Europa ingevoerd worden.

Maar of Nicolaas Rockox en Frans Snijders koffie hebben gedronken, lijkt ons zeer onwaarschijnlijk. Koffie werd in onze contreien voor het eerst geschonken en gedronken in de tweede helft van de 17de eeuw en dan moest je al bevoorrecht zijn om van deze luxueuze verwennerij te kunnen genieten. Hoewel koffie vandaag is ingeburgerd in alle lagen van onze maatschappij, bleef het tot het midden van de 20ste eeuw een duur luxeproduct.

De tentoonstelling die doorgaat in de kelder van het Snijders&Rockoxhuis focust op de boeiende geschiedenis van koffie, het leven van de koffieboeren in het Zuiden en de mooie rol die Cera daarin speelt. De tentoonstelling kadert in Cera Zuidreis.